Opinia na temat książki Dom pod Kasztanem

„Dom pod kasztanem” Natalii Przeździk to opowieść o przyjaźni, miłości i rodzinie, w której czytelnik znajdzie również dawkę informacji o kilku regionach Polski.

Główną bohaterką jest Zuzanna, studentka polonistyki, introwertyczna książkofilka o pogodnym usposobieniu i konkretnych planach przynajmniej na najbliższą przyszłość. Niestety los bywa przewrotny i często plany weryfikuje. Tak było w przypadku Zuzy.

Powinęła jej się noga na egzaminie. Potem umiera babcia. Dziewczyna postanawia, że podczas przygotowań do poprawki połączonych z odpoczynkiem, zamieszka z ukochanym dziadkiem. Dla Zuzy mieszkanie z dziadkiem oprócz tego, że było lekcją życia dorosłego człowieka, stanowiło sentymentalną podróż do przeszłości rodziny.

Niespodziewanie dołącza do niej przyjaciółka – Kaszubka Werka. Dziewczyny zaczynają jakże inne od studenckiego życie. Poznają też pewnego młodego człowieka, którego obecność powoduje u przyjaciółek przyspieszone bicie serca. Jak ułożą się sprawy uczuciowe?

Autorka ładną polszczyzną opowiada o świecie widzianym oczyma dwudziestolatków. Plastyczne opisy wiejskiego życia niosą ukojenie. Okolice domu pod kasztanem budzą wspomnienia. Bohaterowie prowadzą ciekawe dialogi. Sporo tu pięknych cytatów, które można wykorzystać jako motto dnia. Fabuła jest przemyślana, akcja płynie niespiesznie. Brakuje mi jednak w tej powieści iskry, która rozpalałaby moją ciekawość.

„Dom pod kasztanem” to powieść, która pokazuje, jak ważne są rodzinne korzenie, zdrowe relacje w przyjaźni, co daje miłość do bliskich oraz to, że „Czasem trzeba zejść z głównego toru, żeby z dala od tłumu nauczyć się czegoś ważniejszego (...)”.

Myślę, że każdy znajdzie w treści coś dla siebie. Na pewno można polubić dobrze sportretowanych bohaterów – ludzi z krwi i kości, z pasją.