Niniejszy tom jest pokłosiem Międzynarodowej Konferencji Naukowej, która odbyła się w 2004 r. w Piotrkowie Trybunalskim i służyła sformułowaniu kryteriów metodologicznych w badaniach nad filmem i nagraniami audycji telewizyjnych jako istotnych źródeł dokumentujących przeszłość. [] Książka spełnia rolę inspirującą dla rozwoju stosunkowo młodej dziedziny, jaką jest filmoznawstwo historyczne. Przynosi bowiem kolejne dylematy do rozstrzygnięcia i uświadamia potrzebę ich pilnego rozwiązania. Wśród tychże problemów na czoło wysuwa się m.in. zagadnienie z zakresu modnej obecnie semiotyki, a w zasadzie dwóch jej działów: semantycznego i syntaktycznego. W praktyce rzecz sprowadza się do pilnej potrzeby określenia, co rozumiemy pod takimi pojęciami, jak: dokument filmowy i telewizyjny, dokumentacja filmowa i telewizyjna, źródła filmowe i telewizyjne, etc.