Dla Aleksa Wendta, młodego lekarza laryngologa zatrudnionego w Szpitalu Miejskim w Warszawie, medycyna stała się sensem życia. Po rozpadzie małżeństwa, skazany na samotność i tęsknotę za córką wychowywaną przez byłą żonę, całkowicie koncentruje się na pracy. Powszechność obcowania ze śmiercią nie zabiła w nim empatii wobec chorych, zwłaszcza dzieci. Pewnego dnia na Oddział Laryngologii zostaje przyjęty nowy pacjent w zaawansowanym stadium raka. Lokalizacja nowotworu sprawia, że rokowania są beznadziejne. Opiekując się umierającym Władysławem Szymańskim, Aleks nawiązuje z nim bliższy kontakt. Starszy człowiek, świadom swojej sytuacji, pragnie tylko jednego – godnej śmierci, poszanowania jego prawa do decydowania o własnym losie. Więź z pacjentem nabiera szczególnego wymiaru, gdy pojawia się córka Szymańskiego, Monika, piękna, tajemnicza, fascynująca kobieta, która budzi w lekarzu pragnienia miłości i bliskości, które dotąd skutecznie tłumił. Wikłając się w romans, poddając zauroczeniu Moniką, Aleks coraz bardziej skłania się ku popełnieniu kontrowersyjnego, zakazanego przez prawo czynu – eutanazji. Decyzja ta może jednak oznaczać koniec jego kariery, zawodowe samobójstwo, zwłaszcza gdy o czynie Wendta dowiedzą się jego przeciwnicy...