Tragikomicznymi bohaterami opowiadań Hermanna Burgera z 1979 roku są przedstawiciele niecodziennych profesji: pomocnik orkiestry, prestidigitator, nocny portier, ekscentryczny tanatozof. Każdy z nich jest opętany własną wizją świata i zarazem świadomy niemożności jej urzeczywistnienia. W listach do wyższych instancji ci nieszczęśni outsiderzy usiłują z całą groteskową elokwencją pokory i poczucia wyższości, rezygnacji i wiary, rozpaczy i nadziei przekonać adresatów do swoich racji.