Jest to opowieść historyczna, a właściwie romans rycerski opiewający czyny Melika Daniszmenda i Efromiji. Akcja opowieści toczy się na przełomie XI i XII wieku, w okresie podboju Azji Mniejszej przez plemiona tureckie. Melik Daniszmed był założycielem dynastii Daniszmendów, która odegrała ważną rolę w turkizacji Anatolii w XII i XIII wieku. Po raz pierwszy "Daniszmendname" spisał z przekazów ustnych Ibn Ala w XIII w.; wersja niniejsza, przeredagowana i uzupełniona wierszami, pióra Arifa Alego, pochodzi z drugiej połowy XIV wieku.