Pomimo dużego postępu w poszczególnych dziedzinach medycyny: diagnostyce, chirurgii, anestezjologii, radioterapii i chemioterapii, wyniki leczenia chorych na raka jajnika, chociaż ulegają pewnej poprawie, są w dalszym ciągu niezadowalające. Dlatego w książce tej poddano analizie zależności między wynikami leczenia, których najistotniejszymi wykładnikami są przeżycia i czas do postępu choroby, a niektórymi czynnikami uważanymi za prognostyczne. Praktyczna wartość z wyciągnięcia wniosków polega na możliwości wyłonienia spośród chorych, kwalifikowanych do leczenia uzupełniającego, grupy pacjentek z niekorzystnymi czynnikami prognostycznymi, u których będą wskazania do bardziej agresywnej chemioterapii lub zastosowania nowych programów leczenia, jak również wyłonienia grupy chorych z korzystnymi czynnikami prognostycznymi, u których nie będzie konieczności leczenia uzupełniającego.