Czy to się dzieje naprawdę?

Zima, zima i po zimie, prawda? Ale książki zarówno te świąteczne, jak i właśnie zimowe teraz są chyba najlepszym wyborem. Aczkolwiek, zdarza się, że i w lato można się nieźle schłodzić czytając o zasypanych pensjonatach czy o wariackich bitwach na śnieżki.

W tej książce poznajemy trzy kobiety. Każda inna, każda ma swoje problemy i marzenia. Tak się składa, że życie niespodziewanie postanawia, że powinny mieć ze sobą więcej do czynienia i mieszkają w tym samym bloku. Zaczynają więc ze sobą coraz więcej rozmawiać, spotykać się, a nawet razem próbują rozwiązywać swoje problemy. A jakie? Agnieszka ma problem z mężem, który więcej czasu spędza u matki niż z nią. Żeby tego było mało, teściowa to taka niczym z dowcipu, nietrawiąca synowej. Celina również jest mężatką, ale ma zgoła inne kłopoty. Z córką się nie dogaduje, są z nią coraz większe problemy, a mąż w zasadzie nie zwraca na nią uwagi. Trzecia z nich to singielka, więc wydawałoby się, że tego typu sprawy jej nie dotyczą, ale jej matka ciągle jej nad uchem gada, że powinna już mieć męża i dziecko. W sumie problemy jakie na co dzień się spotka, prawda? No i właśnie kobiety postanawiają sobie wzajemnie pomagać i być dla siebie wsparciem.

Mimo, że temat nie jest prosty, a do tego bardzo może poruszyć, bo jednak nie są to problemy wymyślone od przysłowiowej czapy, tylko faktycznie takie rzeczy się zdarzają, to powieść czyta się szybko i jest przyjemnie lekka. To wszystko za sprawą ...

,, Tak więc ząb postawił na swoim i choć początek znajomości był bolesny, to pod koniec leczenia kanałowego już sam widok Rolanda działał na Blankę jak najsilniejsze znieczulenie".

Książka naprawdę warta uwagi i poświęconego czasu na czytanie. Jej okładka jest miękka ze skrzydełkami. Wewnątrz znajdziecie druczek nieco mniejszej wielkości troszkę ciaśniej osadzony. Treści jest tu naprawdę sporo, aczkolwiek gdzieś tam zanika w porównaniu z przesłaniem jakie niesie. A znajdziecie tam trzy cudowne kobiety, które są zupełnie inne. Jedyne, co je łączy, to wspólny blok mieszkalny i problemy, które postawiły się namnażać, a nie rozwiązywać. Na całe szczęście los nie przypadkowo je ze sobą złączył. Od tej pory dostały szansę dzielenia się wzajemnymi zmartwieniami, a jak to zazwyczaj bywa, im więcej kobiet, tym więcej niespodziewanych przygód i różnorakich rozwiązań ich smutków.
Jedna z nich ma najwspanialszego męża na świecie, który woli własną matkę niż towarzystwo małżonki. Jego mamusia jest chodzącym ideałem, który niestety za wroga obrał sobie właśnie jego żonę. Ślepy z totalnym brakiem taktu często zostawia drugą połówkę samą. Każdego dnia jest coraz gorzej, jednak jakby nie patrzeć, to zdaniem teściowej, to ona jest wszystkiemu winna. Czy taka jest prawda?
Druga tym razem jako samotny strzelec nie ma jakoś szczęścia do płci przeciwnej. Dodatkowo niemal stalkowana przez własną matkę czuje się zagubiona i zrezygnowana. Dla mamusi ważne jest tylko potomstwo. Z...

"Czy to się dzieje naprawdę? - to pierwsza książka napisana w formie musicalowej jaką przeczytałam.

To historia trzech kobiet mieszkających w tym samym bloku, których pewnego dnia połączył los. Każda z nich zmaga się ze swoimi problemami. Agnieszka to młoda mama, Celina - kobieta z dwudziestoletnim stażem małżeńskim, a Blanka to trzydziestoletnia singielka.

To historia pełna emocji, a zarazem humoru. Książkę bardzo dobrze mi się czytało. Wciągnęła mnie historia o codziennym życiu bohaterek, o ich realnych problemach, opowiedziana w przyjemnym stylu. Akcja na początku toczy się powoli, ale w miarę upływu stron przyspiesza, robi się ciekawiej! Zimowa okładka jest ładna, ale może trochę zmylić czytelnika.

Zapraszam do lektury, spędzicie z nią miło czas!

Rutyna to coś, co dopada każdego z nas. Atakuje nas w pracy, gdy kolejny dzień z rzędu zajmujemy się tym samym. Spotyka nas w domu, gdy po raz setny chowamy naczynia do zmywarki. I niestety dopada nas też w życiu osobistym i najbliższych nam relacjach. To coś bliskiego każdemu z nas. I właśnie dlatego warto zwrócić uwagę na książkę „Czy to się dzieje naprawdę”, której autorką jest Dorota Kassjanowicz.

W książce poznajemy trzy kobiety. Dzieli je praktycznie wszystko: wiek, doświadczenie, zainteresowania, praca czy sytuacja rodzinna. Mieszkają jednak w tym samym bloku, co w pewnym momencie spaja je ze sobą. Agnieszka je...

Lubicie musicale?
A co o nich sądzicie kiedy mają miejsce w książkach?
Przyznam, że to moja pierwsza książka z tak licznymi wstawkami musicalowymi.

Poznajemy historie trzech obcych sobie kobiet. Jedyne co ich łączy to miejsce zamieszkania.
Ale czy napewno?

Agnieszka to młoda mama, której mąż zamiast czas spędzać z rodziną uwielbia przesiadywać u swojej mamusi. Swoją drogą z piekła rodem.
Blanka to singielka rozczarowana dotychczasowymi związkami i pracą, która jest bo musi być.
Od pewnego czasu ma wrażenie, że ktoś chodzi jej śladami.
Celina mężatka od dwudziestu lat i mama nastolatki. Czuje się staro i samotnie, a mąż jej tego nie ułatwia.
Czy zapragną zmian w swoim życiu? Czy zawalczą o siebie?
To powieść o kobietach dla kobiet.
Każda z nas może odkryć w sobie taką Blankę, Celinę czy Agnieszkę.
Autorka stworzyła świetną fabułę z realnymi problemami i rozterkami. Każda z nas może odnaleźć tu skrawek siebie, a może i motywację do zmiany?
Oprócz życiowych rozterek naszych bohaterek dostajemy sporą dawkę humoru i śpiewających dialogów. Dosłownie śpiewających,ktore były ciekawym doświadczeniem.
To powieść o miłość, smutku, radości, o codzienności. Taka prawdziwa i realna.
Bardzo przyjemna powieść, ciepła, ze świetnymi dialogami i humorystycznymi wstawkami.
Polecam na te długie zimowe wieczory.