Czterdziesty pierwszy

Azja Środkowa. W Rosji trwa wojna domowa. W ręce niewielkiego oddziału czerwonoarmistów wpada białogwardyjski oficer – porucznik Goworucha-Otrok. Jeniec posiada niezwykle cenne informacje dlatego ma zostać jak najszybciej dostarczony do sztabu Armii Czerwonej, jednak aby tam dotrzeć, on i jego strażnicy muszą przebyć pełną trudów drogę przez pustynię Kara-Kum. Wśród nich znajduje się snajper Mariutka. Aby zyskać na czasie dowódca wysyła Mariutkę wraz z jeńcem krótszą drogą, przez Morze Aralskie. Sztorm wyrzuca Mariutkę i Goworucha na niewielką wyspę. Pozostawieni własnemu losowi, żyją w niewielkiej chacie rybackiej. Dziewczyna uświadamia mężczyźnie niesprawiedliwości systemu społecznego panującego przed rewolucją, On odkrywa przed nią świat ludzi dobrze urodzonych i wykształconych. Oboje snują romantyczne plany na przyszłość. Wkrótce na wyspę dociera oddział białogwardzistów. Porucznik Goworucha-Otrok jest czterdziestym pierwszym celem zlikwidowanym przez strzelca wyborowego Mariutkę.