Zmiany cywilizacyjne powodują, że kultura traci zdolność zastępowania człowieka w decyzji o tym, jak żyć. Spełnianie wymagań społecznych już nie wystarcza, a jednostka ludzka staje przed problemem ustalenia sobie samej tego, czym ma być sensowna samorealizacja. Zwiększa się więc liczba ludzi zagubionych. Doświadczenia życiowe raczej im przeszkadzają, a dawane im wzory stają się nieprzydatne. Aby nie trafić na margines historii, muszą sami móc i chcieć zrozumieć to, kim są, i to w czym są. Książka rozprawia się z tymi zagadnieniami.