„Intryga i historyczna opowieść”. „Czas i opowieść” to po La Métaphore vive kolejna książka, która bada podstawowe zjawisko semantycznej innowacji. Owa innowacja, podobnie jak metafora, polega na wytwarzaniu nowej stosowności sensu za pośrednictwem niestosownej atrybucji. Tak jak opowieść, innowacja to wymyślanie intrygi – cele, przyczyny, przypadki zostają połączone w czasową jedność pełnej i skończonej akcji. Narracja zadaje filozoficzne pytanie o stosunki między czasem opowieści a czasem życia i rzeczywistego działania. Do tej wielkiej dyskusji zaproszono kilka dyscyplin. Są to przede wszystkim: fenomenologia czasu, historiografia i teoria fikcyjnej opowieści.