Opinia na temat książki Czarna wdowa

Czy znasz swoją rodzinną przeszłość? Swoje korzenie? A może wolisz nie wiedzieć wszystkiego, bo boisz się, że to co odkryjesz zrani Cię?

CZARNA WDOWA…. silnie jadowity pająk, ale to nie jego powinieneś się bać, nie tu… a pajęczyn, sieci kłamstw i tajemnic….. To one oplatają Heinricha Vogela, to one sprawiają, że zaczyna się dusić, że staje twarzą w twarz z niebezpieczeństwem. Przeszłość powraca w szarych barwach, pełna niepokoju, lęku i zła i dotyka mężczyznę swoimi mackami.

Polowanie się rozpoczyna? Kto jest ofiarą?

„Vogel stracił niemal wszystko”… teraz chce wrócić do tego co było, do miejsca, z którego pochodziła jego matka. A tam niby pozornie, na początku wszystko jest ok, zostaje ciepło przyjęty przez rodzinę, ale… czar szybko gaśnie.. przeszłość jest bezlitosna, a teraźniejszość… nie tak to miało wyglądać. Czy już nigdy i nigdzie nie poczuje się bezpiecznie? Czy zawsze musi być w coś wplątany. Morderstwa, zbrodnie, te z przeszłości i te dzisiejsze, zło i Karbat z siedemnastowiecznej łużyckiej legendy oraz to czego w końcu się dowiaduje Vogel wywracają jego świat do góry nogami.

Kolejny raz autor sprawił, że historia całkowicie mnie pochłonęła. To nie tylko opowieść o strachu, cierpieniu, krzywdzie, ale też o Łużycach i kulturze tego miejsca.
Czytelnik powoli poznaje każde kolejne elementy, które niczym jad rozprzestrzeniają się i zatruwają rzeczywistość. Powodują, że czujesz się, jakbyś był w pułapce… czy uda Ci się z niej wyjść? Pamiętaj, nie trać czujności, bo wiele może Cię tu zaskoczyć…

Heinrich trzymaj się, wrócę do Ciebie, bo czekam na kolejną Twoją historię… co będzie dalej, czy w końcu doczekasz się spokoju?