Michasia jest niezwykle inteligentna. Choć ma tylko cztery lata, potrafi z pamięci wyrecytować niemal cały rozkład jazdy i precyzyjnie podać rodzaje aut, które danego dnia przejeżdżały ulicą. Uwielbia samochody, statki i pedantyczny porządek. Używa bardzo wyszukanych zdań. Ma jednak duże problemy z relacjami z innymi dziećmi.
Gdy Natalia dowiaduje się, że jej córeczka ma zespół Aspergera, dopiero co dochodzi do siebie po porodzie. Wkrótce musi skonfrontować się z kolejną diagnozą, dotyczącą jej dopiero co narodzonego syna. A potem również z problemami w relacjach z mężem, który nie wytrzymuje utrzymującego się w ich rodzinie napięcia. Czy para poradzi sobie z wyzwaniami, które niesie życie?
Emilia Litwinko w poruszający i autentyczny sposób pokazuje, że macierzyństwo ma zarówno blaski, jak i cienie. Historia Natalii, choć fikcyjna, czerpie z doświadczeń wielu rodziców, którym przyszło zmagać się z chorobą lub niepełnosprawnością dziecka, kryzysami w małżeństwie czy pytaniem o istnienie Boga. Autorka nie pozostawia jednak czytelników z poczuciem beznadziei - wręcz przeciwnie. Jej opowieść to piękne świadectwo wiary w to, że cuda naprawdę są możliwe.
Gdy Natalia dowiaduje się, że jej córeczka ma zespół Aspergera, dopiero co dochodzi do siebie po porodzie. Wkrótce musi skonfrontować się z kolejną diagnozą, dotyczącą jej dopiero co narodzonego syna. A potem również z problemami w relacjach z mężem, który nie wytrzymuje utrzymującego się w ich rodzinie napięcia. Czy para poradzi sobie z wyzwaniami, które niesie życie?
Emilia Litwinko w poruszający i autentyczny sposób pokazuje, że macierzyństwo ma zarówno blaski, jak i cienie. Historia Natalii, choć fikcyjna, czerpie z doświadczeń wielu rodziców, którym przyszło zmagać się z chorobą lub niepełnosprawnością dziecka, kryzysami w małżeństwie czy pytaniem o istnienie Boga. Autorka nie pozostawia jednak czytelników z poczuciem beznadziei - wręcz przeciwnie. Jej opowieść to piękne świadectwo wiary w to, że cuda naprawdę są możliwe.