Opinia na temat książki Ciche cuda

Anna H. Niemczynow "Ciche cuda" nietypowa autobiografia, której autorka ma, jak się wydaje, cel zupełnie inny niż wystawienie sobie pomnika "trwalszego niż ze spiżu". W poczuciu głębokiej uczciwości względem siebie i innych powstała książka napisana... życiem. W dwudziestu opowieściach autorka odsłania różne oblicza swojego życia. Nie waha się przed opisaniem trudnych, bolesnych i niekiedy (lub dla niektórych) wstydliwych doświadczeń. Z wdziękiem i autentycznością przedstawia także te chwile w życiu, które są piękne i wyjątkowe. Z opowieści tych wyłania się obraz życia namalowany wszystkimi kolorami, które Wielki Malarz ma na swej palecie. Autorka odważnie dotyka spraw kontrowersyjnych, czasem pozostających w sferze tabu. Śmiało i bez zbędnego skrępowania mówi także o swojej wierze, codziennych modlitwach, pielgrzymkach i obcowaniu z Bogiem "twarzą w twarz". Książka wzbogacona jest wieloma afirmacjami i modlitwami, z których czytelnik może skorzystać według własnego uznania. Powieść prezentuje też prawdy ogólne, zawsze poparte doświadczeniami pisarki, dotyczące ludzkiego życia. Nadaje to tej niecodziennej autobiografii charakter bardziej uniwersalny. Ważnym aspektem powieści jest formuła zwracania się do czytelnika "przyjacielu" wprowadza to pewien rys intymności, który znacznie skraca barierę i pozwala w osobisty sposób pochylić się nad przedstawionymi treściami. Książka ta, nawet po przeczytaniu, pozostaje z odbiorcą. Zawsze bowiem chce się wrócić do jakiegoś jej fragmentu, by i w codziennym życiu doświadczyć "cichego cudu"... Tak jest właśnie w moim przypadku. Polecam spotkanie z książką, na pewno ubogaci.