Opinia na temat książki Chłopiec z latawcem

Czytaliście kiedyś książkę, która sprawiła, że pękło Wam serce? Mi się zdarzyło, ale chyba po raz pierwszy jedna książka zrobiła to kilka razy...

„Chłopiec z latawcem” to ponadczasowa opowieść o przyjaźni, miłości, zdradzie, odkupieniu win i człowieczeństwie. Doskonała lekcja pokory, którą każdy z nas powinien odbyć.

Jak wiele można zrobić dla bratniej duszy? Czy prawdziwa przyjaźń przezwycięży podziały? Jaki wpływ na nasze życie mają nasze wybory? Czy decyzja podjęta w kilkadziesiąt sekund może odbijać się na nas przez wiele kolejnych lat? I przede wszystkim czy wyrządzone krzywdy będziemy kiedyś mieli szansę odkupić?

Nieczęsto spotykam się z historiami, w których główny bohater sprowadzony jest do narratora, ale to postać drugoplanowa tworzy całą historię. Owszem, gdyby nie Amir, nie dowiedzielibyśmy się niczego, jednak to Hasan sprawia, że przeżywamy tę historię tak mocno.

Dwunastoletni Amir wychowuje się w Afganistanie, w domu swego zamożnego ojca. Każdą wolną chwilę spędza ze swym towarzyszem zabaw, synem służącego – Hasanem. By zdobyć uznanie surowego ojca, chłopiec bierze udział w zawodach latawcowych, a wierny przyjaciel pomaga mu wygrać. Będąc świadkiem brutalnej napaści na Hasana, Amir podejmuje decyzję, której bedzie żałował do końca życia. Ćwierć wieku później los daje mu szansę zadośćuczynienia swojej zdrady, wiąże się to jednak z opuszczeniem azylu i powrotem do rządzonego przez talibów Kabulu. Czy mężczyzna skorzysta z danej mu szansy?

O książkach autora słyszałam już na studiach, ale jakoś nigdy nie było czasu czy okazji żeby się za nie zabrać. Teraz wiem, że muszę koniecznie ten czas znaleźć.

To niesamowite jak uniwersalny i ponadczasowy może być przekaz zawarty w książce wydanej dwadzieścia lat temu. Cieszę się że to właśnie z nią skończyłam poprzedni rok, bo poniekąd wpasowała się w mój nastrój. Na pewno na długo zostanie w mojej pamięci.