Jednym z podstawowych problemów historii modernizacji przełomu XIX i XX w. oraz historii chłopów Królestwa Polskiego jest stosunek środowiska wiejskiego do zmian cywilizacyjnych, w tym w sferze kultury chłopskiej, którą autorka opisuje jako kulturę społeczności wiejskiej typu przejściowego. Dochodzi do wniosku, że pewne normy, obyczaje, reguły, wyobrażenia, ukształtowane między XVI a XVIII w., zajmowały dominującą pozycję w umysłach ludności wiejskiej badanego okresu i określały ramy ich postępowości.