Chłopcy z Placu Broni Ferenca Molnara

Biedny mały Nemeczek.

"Chłopcy z Placu Broni" to książka o odwadze, honorze i poświęceniu dla idei. Głównym wątkiem jest starcie dwóch wrogich drużyn chłopców, którzy walczą o kontrolę nad placem, gdzie mogą spędzać wolny czas. Konflikt ten byłby zwykłą dziecięcą zabawą, gdyby nie konsekwencje, które spotkały małego szeregowca. Po przeczytaniu tej książki w dzieciństwie było mi smutno, teraz odczuwam bardziej gorycz w związku z zakończeniem. Ferenc Molnár był okrutny dla małego Nemeczka. Z jednej strony rozumiem to, co autor chciał przekazać, ale z drugiej – nie do końca trafia do mnie ta narracja, już nie.

Z przyjemnością wróciłem do lektury ze szkoły podstawowej.

Jedna z lektur szkolnych ze szkoły podstawowej, która naprawdę mi się podobała.

Budapeszt do momentu tej lektury kojarzył mi się przede wszystkim z popularnym kierunkiem turystycznym, z mniej węgierskimi Węgrami, z jakby uciekaniem od tak fantastycznej i ciekawej kultury, jak dobrze trafić jednak na twórczość Molnára, nawet będąc już w dojrzałym wieku, ze swoimi wszystkimi uprzedzeniami i tak po prostu dać się porwać "książce dla dzieci". Wiedząc wcześniej jedynie o tym, że należy się spodziewać bardzo smutnej sceny, dałem się zaskoczyć i mogłem odkrywać ten niepowtarzalny obraz Budapesztu sprzed ponad 100 lat, z tramwajami konnymi, w czasie kiedy ta dziś wielka Europejska stolica była jeszcze po prostu dużym miastem, a w oczach głównych bohaterów ograniczała się do kilku ulic, paru budynków, ogrodu botanicznego i rzeczonego Placu Broni. Wspaniała to była przygoda, bardzo polecam wydanie z wstępem/przedmową - Od autora Tadeusza Olszańskiego.

,,Chłopcy z placu Broni ” to lektura z dzieciństwa. Opowieść o chłopcach lubiących przygody. dzielnych , odważnych , gotowych do poświęceń dla swoich przyjaciół. Książka którą zapamięta się na długie lata. Bawi , uczy , wzrusza . Polecam.