Opinia na temat książki Chciałbym nigdy cię nie poznać

,,Wychodziła, gdy w mojej głowie pojawiło się nurtujące pytanie.
- Babciu...
Jej ręka zawisła na klamce.
- Słucham cię, syneczku.
- ... a ty nigdy nie umrzesz.
To nie było pytanie.
- Nigdy.
- Przyrzekasz?
- Przyrzekam.
- Na co?
- Na cały świat.
Znowu dzięki niej zasnąłem spokojny. Dziś czuję się przez nią oszukany. I nie potrafię jej wybaczyć tego kłamstwa. Wielokrotnie próbowałem, cały czas próbuję. W moim sercu zostanie już kłamczuchą. Oszustką, która ze mnie zakpiła''.
Wiktor Krajewski napisał książkę, która uderza w serducho. Już podczas czytania pierwszych stron wyczułam, że autor ma w sobie duże pokłady wrażliwości. To uzmysłowiło mi, że ja też je mam, tylko dobrze ukryte.
Każdy z nas w swoim życiu ma choćby jedną osobę, której wykrzyczałby w twarz: chciałabym nigdy cię nie poznać. W moim przypadku jest to wujek. Miałam 8 lat kiedy umarł mój wujek. Dzień przed jego śmiercią, odwiedziłam go w szpitalu i prosiłam go, by mnie nie zostawiał. Obiecał, że tego nie zrobi. W bezczelny sposób mnie oszukał!!! Kłamca! Oszust! Choć nigdy wcześniej mnie nie okłamał, ten jeden jedyny raz to zrobił. To kłamstwo bolało, boli i będzie boleć już do końca! Nienawiść zamienia się w żal, tęsknotę, ból, poczucie niesprawiedliwości. Chciałabym nigdy cię nie poznać, bo wtedy twoja strata nie byłaby aż tak bolesna. Ode mnie 9/10.