Opinia na temat książki Chciałbym nigdy cię nie poznać

Miłość to piękne i wartościowe uczucie, które na co dzień dodaje nam pewności siebie. Czujemy się bezpieczni mając na świecie bratnią duszę, która ofiaruje nam obecność, głębokie wsparcie i zrozumienie. Otuleni spokojem, pozwalamy, aby uczucie na dobre rozgościło się w naszym sercu. Wraz z upływającym czasem, otwieramy się coraz bardziej, a produkowane latami wspólne wspomnienia, stanowią porządną bazę, która potwierdza wyjątkowość powstałej relacji. Jednak nadchodzi taki moment, na który nie da się przygotować. Przesiąknięci jej uśmiechem, każdym dłuższym spojrzeniem i małym gestem, nagle zostajemy sami, a piękne i wartościowe uczucie zamienia się w nasze przekleństwo.

Wiktor Krajewski w swojej książce zadaje pytanie, czy warto było kochać, skoro bolesne uczucia po stracie osiągają tak gigantycznych rozmiarów. Może lepiej byłoby nigdy nie poznać ukochanej osoby? Wtedy wszystkie wyjątkowe momenty, które po rozstaniu szaleńczo buzują w głowie, nigdy by się nie wydarzyły. W “Chciałbym nigdy cię nie poznać” mowa o wielkiej miłości oczami dziecka do ukochanej babci. Na podstawie krótkich wspomnień, scen z codziennego życia, stopniowo odkrywamy nietypową relację, która opisana jest w sposób tak intymny, że nie czułabym się w porządku, gdybym miała ją tu wnikliwie oceniać. Nie wszystko jest jasne, jest sporo niedomówień, tajemnic, ale to dobrze. Autor w ten sposób, zachęca czytelnika do przebudzenia i aktywnego poszukiwania własnych odpowiedzi. Czytało mi się ją bardzo dobrze, bo napisana jest pięknym językiem, a styl przypadł mi do gustu niemal od razu. Na pewno sięgnę po inną pozycję Autora.

Póki co, polecam Wam tę wzruszającą opowieść. Troszkę się przy niej po uśmiechałam, chwile później popłakałam. Emocji na pewno w niej nie brakuje.