Opinia na temat książki Chata

Nie podzielam zachwytu nad tą książką. Jest totalnie popieprzona, a głębia jej przekazu jest na poziomie kałuży. Obrazy jak z pisemek, które rozpowszechniają Świadkowie Jehowy. Jestem już odporna na tego typu manipulacje religijne, jednak muszę stwierdzić, że i tak mnie nieźle zagotowała (szczególnie zestawienie początku do zamordowania dziewczynki przez zwyrodnialca z dalszą częścią opowieści), bo jest to perfidnie nachalna, infantylna, przesłodzona, religijna propaganda pisana pod wybrane tezy chrześcijańskie, która w kilku miejscach (można policzyć na palcach jednej ręki) jest bliska prawdy (np. gdy mowa o odpowiedzialności czy wybaczaniu. Jednak tu widać wpływ filozofii Wschodu w bardzo spłyconej formie).
Myślałam, że do końca lektury nie dotrwam i te naiwne bzdury porzucę.
Ja tej historii nie kupuję, nie łykną jej nawet co inteligentniejsze 6-ciolatki bez zadania wielu kłopotliwych pytań.
Jednak jak widać po ocenach, kampania się udała i jeszcze przyniosła autorowi sporą sumkę. Najważniejsze, że się w portfelu zgadza. Przeraża mnie to i zadziwia jednocześnie, że ta opowieść zebrała tak wielką liczbę wysokich ocen...
Osobiście nie polecam, bo szkoda czasu. Ale każdego wolny wybór. Na film już się namówić nie dam.

Ktoś kiedyś powiedział, że urojenia jednego człowieka nazywamy wariactwem, zaś urojenia wielu ludzi - religią. Na przykładzie echa tej książki (i nie tylko) - obserwacja trafiona w punkt.