Cytaty z książki "Charlotta"

“Jeśli chodzi o warunki mieszkaniowe, Charlotta najwidoczniej wpadła z deszczu pod rynnę. W każdym razie w grę wchodziła lokalna rynna, pocieszała samą siebie.”

“Emmy zmrużyła oczy. W statku kryło się coś, co sprawiło, że przebiegł ją zimny dreszcz. Na najwyższym maszcie wisiał kawałek płótna przypominający kapitańską flagę, którą wojskowe okręty za pomocą różnych, najczęściej jaskrawych symboli, na przykład gwiazdy, sygnalizowały, że na pokładzie przebywał król albo wysoki rangą oficer. Jednak ta flaga była czarna z dwiema skrzyżowanymi szablami.”

“Emmy wdrapała się na grzbiet budowli i przystanęła. Połyskujące niebieskie morze rozciągało się, jak okiem sięgnąć. Żółte nawłocie i koniczyna lśniły w wieczornym słońcu, łagodny wiatr w zielonej roślinności i kołysał gałęziami karłowatych krzewów.”

“Ucieczka przez Europę nauczyła Emmy, że najbezpieczniej podróżować w towarzystwie. Westchnęła. Trzeba będzie jak najszybciej poszukać jakiegoś godnego zaufania kompana podróży.”

“Wszystko, co miało pójść nie tak, poszło nie tak.”

“Panna zawsze omijała starannie duże zwierzęta, choć całkowicie nie mogła ich uniknąć w społeczeństwie, w którym koń stanowił, poza własnymi nogami, główny środek do przemieszczania się na lądzie.”

“Baron chwycił ja w pasie i podniósł. Na sekundę jego twarz znalazła się tuz przy jej twarzy, miękkie ciało panny przywarło do silnego torsu mężczyzny. Po chwili siedziała na ławce.”

“Kobieta trzymająca wodze to jak katastrofa, która zaraz się wydarzy! Na członków europejskich klubów jeździeckich korzystających z określonych strojów i wyposażenia i jeżdżących na doborowych koniach z dopasowanym kolorystycznie umaszczeniem przyjmuje się wyłącznie mężczyzn, i to nie bez powodu.”