Salomon Leder – syjonista, obywatel II RP, do września 1939 adwokat we Lwowie, zaangażowany w życie społeczne i polityczne społeczności żydowskiej, reprezentował poglądy centrowe, uznając, że należy na miejscu tworzyć odpowiednią bazę polityczną i społeczną dla budowania w przyszłości państwa żydowskiego.
Książka obejmuje nieznane i niepublikowane dotąd wspomnienia z lat 1939–49, m.in. o sowieckiej okupacji Lwowa, aresztowaniu autora przez Sowietów w 1940 roku i uwolnieniu po układzie Sikorski–Majski, a następnie udziale w armii Andersa. Leder opisał też swoje doświadczenie aresztowania w Kazachstanie i pobytu w łagrze. Po wojnie powrócił do Polski, skąd w kwietniu 1949 wyjechał do Izraela, gdzie pozostał do końca życia.
Jego relacja przeczy wielu stereotypom na temat postawy Żydów podczas II wojny światowej. Mówi również niewygodną prawdę o polskim antysemityzmie, odsłania napięcia polsko-ukraińskie, ale przede wszystkim pokazuje okrucieństwo Sowietów wobec podbitych narodów: Polaków, Ukraińców, Żydów.
Wydanie 1
Wydanie 1