Cała prawda o szczęściu

Co o szczęściu może wiedzieć weteran, który stracił kilka ważnych kawałków siebie, chora kobieta, która niebawem oślepnie, dzieciak z wyrokiem śmierci podpisanym przez raka i dziewczyna, która chce umrzeć.
Okazuje się że właśnie wiele. Oni wiedzą, jak je stracić i jak o nie walczyć, lub chociaż zrobić wszystko na co ich stać w tej walce. I jak cieszyć się z najdrobniejszych rzeczy.

To nie jest lekka książka. Jest mocno dająca po emocjach i wchodząca w nerwy. Główny bohater, a zarazem narrator, dość niefrasobliwie prowadzi nas przez losy całej ferajny, ale mimo pozornej lekkości podania, to nie jest nic łatwego. O dziwo nawet retrospekcja z momentu wypadku (najechanie na bombę można nazwać wypadkiem?) jest napisana w tym samym duchu, ale zarazem czuć emocje bijące z bohatera.
Czytanie tej książki odbieram w dość dziwny sposób. Niepowtarzalny, tak myślę. Bo oczy widzą prostotę, wręcz wulgarność bohatera, jego prostacki język, a mózg odbiera Emocje. Tak, przez duże E.

To dziwna książka. Chwilami ciężko mi było zebrać się za lekturę, chwilami mi się dłużyła. Ale nie przeszkadza jej robić wrażenia. Tak. To niesamowita lektura. Zaskakująca. Dziwne spokojna ale zawierająca nagłe zwroty akcji.
Wiele rzeczy w niej jest na opak. Tam gdzie spodziewamy się bohatera nieustraszonego, mamy kogoś nie radzącego sobie z rzeczywistością, a w momencie gdzie myślimy że jest słaba bohaterka mamy… Osobę o niewiarygodnej sile, choć bardzo empatyczną.
Dawno żadna k...