Byłem ostatnim cesarzem Chin (2 tomy)

Książka oparta jest na zeszytach zapisywanych przez Puyi w więzieniu w latach 1950-1959. Tekst został opracowany przez dziennikarza Li Wenda oraz przejrzany i poprawiony przez pisarza Lao She, z pochodzenia Mandżura, podobnie jak Puyi. Książka składa się z dwóch tomów. Pierwszy traktuje o życiu Puyi od urodzenia (właściwie najwcześniej pamięta swoją abdykację w wieku 6 lat) do objęcia, przy poparciu okupantów japońskich, "władzy" nad Mandżukuo. Zawiera też sporo informacji o dziejach rodziny cesarskiej, życiu codziennym w Zakazanym Mieście w Pekinie oraz sytuacji politycznej w Chinach w okresie schyłku cesarstwa i początkach republiki. Drugi zaś tom opisuje życie Puyi jako marionetkowego prezydenta, a potem cesarza Mandżukuo oraz późniejszy pięcioletni pobyt w Związku Radzieckim w zamkniętych ośrodkach dla chińskich i japońskich zbrodniarzy wojennych i dziewięcioletni proces reedukacji, jaki przeszedł w chińskich więzieniach, aż do ułaskawienia w 1959 roku. Na zakończenie Puyi przedstawia wrażenia z Pekinu oglądanego po raz pierwszy z perspektywy zwykłego człowieka oraz swoje dalsze losy jako obywatela komunistycznych Chin.