Wileński dziennik Bronisława Piłsudskiego z lat gimnazjalnych 1882‒1885 to lektura niezwykle zajmująca. Poznajemy życie rodzinne młodzieńca w świetle relacji z bliższymi i dalszymi członkami rodziny. Codzienne, barwne wpisy diariusza są bardzo osobiste. Wiele w nich autorefleksji nad dojrzewaniem i rozwojem emocjonalno-seksualnym, wewnętrznych zmagań z własnym „ja”, samokształcenia narodowo-patriotycznego, wytyczania życiowych drogowskazów („Obowiązek, Matka i Bóg" oraz „Naprzód pracą”).