Opinia na temat książki Bożonarodzeniowa księga szczęścia

To była całkiem przyjemna książka, urzekł mnie pomysł na fabułę, czyli historia kilkorga wieloletnich przyjaciół, którzy raz do roku wysyłają sobie bożonarodzeniowe listy. Podobało mi się też zakończenie. Było jednak kilka elementów, które mocno mi w tej powieści zgrzytały.

Przede wszystkim autorka chyba zapomniała (a późniejsza redakcja nie wyłapała), że kiedy pisze się retrospekcje, trzeba dostosować realia do czasu, o którym się pisze. Rozdziały opisujące związek Leny i Rafała przenosiły akcję kilkanaście lat do tyłu, więc myślę, że był to najpóźniej 2005 rok. Tymczasem wszystko dookoła wygląda, jakby były to czasy współczesne: bohaterowie siedzą przy fontannie multimedialnej we Wrocławiu, która to fontanna powstała dopiero w 2009, rozmawiają na Messengerze, który pojawił się w 2011, a Rafał wrzuca studentom materiały na internetową platformę, co jest mało prawdopodobne w tamtym czasie. Nijak się to nie klei z realiami początku tego stulecia, które sama pamiętam. Poza tym w tekście pojawiły się niepotrzebne powtórzenia i wbrew okładce wcale nie jest to powieść świąteczna, bardziej kojarzy się z latem i wakacjami.

Miło jednak było odwiedzić za pośrednictwem tej książki znajome miejsca we Wrocławiu i w Zadarze, więc te opisy oceniam na plus - poza tą nieszczęsną fontanną ;)