Przygotowywana praca ma charakter interdyscyplinarny i wykazuje związki łączące historię medycyny z historią sztuki. Autorka, prezentując możliwości ówczesnego lecznictwa, wykazuje, że wówczas największe znaczenie dla powodzenia zabiegów miała pomoc nadprzyrodzona. Wierzono w pośrednictwo świętych, których kult wiązał się ze sprawami , a nie tylko z zapewnieniem zbawienia. Autorka opisuje ich żywoty i atrybuty występujące w ikonografii.