Autor omawia przemiany kulturowe postaw wobec samobójstwa i samobójców, a także rozwój naukowych teorii na temat samego aktu. Przede wszystkim jednak zajmuje go perspektywa historyczno-literacka - to, jak samobójstwo kształtowało i kształtuje twórczą wyobraźnię (m. in. na przykładzie Sylvii Plath).
Książka przetłumaczona na kilkanaście języków, należny do kanonu literatury na temat samobójstwa oraz do klasyki krytyki literackiej XX wieku.