U podstaw decyzji wysłania sił ekspedycyjnych na Dardanele legła chęć przełamania impasu, w jakim znalazł się front zachodni podczas I wojny światowej, gdzie już w kilka tygodni po rozpoczęciu działań wojennych trwała wojna pozycyjna. Na początku 1915 roku było już oczywiste, że zanosi się na długie działania wojenne. Linie okopów biegły od Morza Północnego do Szwajcarii. Wiedziano, że scenariusz szybkiego i zdecydowanego zwycięstwa na froncie zachodnim jest mało prawdopodobny. Rosja walczyła z Turkami na Kaukazie, a jednocześnie ponosiła poważne klęski na froncie wschodnim, w bitwie pod Tannenbergiem i bitwach nad jeziorami mazurskimi. Obawiano się, że w przypadku dużej ofensywy niemieckiej rosyjski wysyłek zbrojny się załamie. Plan ataku na Dardanele powstał właśnie z myślą o odciążeniu Rosji.