Białe Kordyliery

To pierwsze polskie wydanie książki opisującej francusko-belgijską wyprawę w Andy w 1951 roku (oryginalny tytuł: Cordillere Blanche), przetłumaczone przez Kazimierę Żuławską. To bardzo ciekawa i wyjątkowa pozycja w literaturze alpinistycznej. Przedstawia bowiem wyprawę, która miała zarówno charakter wysokogórski, jak i towarzyski. W dziewięcioosobowej ekipie były m.in. dwa małżeństwa - Koganowie i Leningerowie i bracia Mallieux. Był to krąg przyjaciół, dlatego sama książka nie zawsze jest źródłem informacji o historii poznawanych gór czy poradnikiem, jak zorganizować wyprawę w Andy. Ale za to wyróżnia się bezpośredniością opisu przeżyć naprawdę "braterskiej ekipy", w której każdy dawał zespołowi wszystko, co miał w sobie najlepszego. Oprócz tekstów, w książce zamieszczono 24 zdjęcia oraz mapki przedstawiające różne góry w Andach. Jedna z bohaterek tej wyprawy i współautorek książki - Claude Kogan - nie dożyła polskiego wydania swojej publikacji. W październiku 1959 roku zginęła podczas wspinaczki na górę Czo Oju w Himalajach.

Na stronie ksiazkigor.pl znalazłam opis dodatkowy:
Ta znakomicie przełożona na język polski książka dwójki francuskich autorów – znanego alpinisty Georgesa Kogana oraz Nicole Leiningher – opowiada o wyprawie w Cordillera Blanca z 1951 roku, podczas której dokonano pierwszych wejść na północny wierzchołek Nevado Alpamayo oraz Nevado Pisco Oeste. Oryginalność pozycji polega na pokazaniu wyprawy z dwu różnych perspektyw: mężczyzny oraz kobiety. Dwa opowiadania łączy klamra w postaci wierszy Jacquesa Préverta. „Przeciwstawienie męskiego spojrzenia na sprawy górskie kobiecemu stanowi o istocie wartości „Białych Kordylierów” […] W sumie książka jest nie tylko ciekawą literaturą dla alpinistów, lecz posiada wszelkie szanse na to, by uzyskać znaczną poczytność w kręgach ludzi zainteresowanych górami jedynie dorywczo” – pisał Jacek Kolbuszewski.