Wczesnonowożytna pasja coraz bardziej gruntownego poznawania kultury klasycznej w jej literackiej formule bonae litterae stanowiła rdzeń motywacji humanistycznie uformowanych Polaków, Litwinów i Rusinów zmierzających ku niderlandzkim uniwersytetom najpierw w Lowanium, potem w Lejdzie i kolegiom akademickim w Antwerpii, Douai, Bredzie, w Utrechcie czy w Groningen. Obraz starożytności greckiej i rzymskiej, który miał stanowić źródło wzorców dla odrodzenia konkretnych kultur narodowych w Europie, był w znacznym stopniu dziełem niderlandzkich intelektualistów takich jak: Erazm z Rotterdamu, Justus Lipsjus, Ericius Puteanus i Hugo Grotius.