Książka ta składa się z trzech esejów i Dodatku, poświęconych niepospolitym ludziom z Kresów. Jej głównym bohaterem jest Stefan Banach, uczony lwowski, matematyk. W drugim szkicu śledzę losy Stanisława Ulama, ucznia Banacha i współtwórcy bomby wodorowej, który nie mógł znaleźć pracy w swojej ojczyźnie i musiał szukać chleba w Los Alamos. Wreszcie trzeci esej to rodzaj zadumy nad dziełem Adama Mickiewicza i Stefana Banacha, dwóch geniuszy z Kresów, którzy wybrali tak różne drogi życia. Książeczka kończy się krótkim Dodatkiem "Stefan Banach w oczach kolegów, uczniów, następców". W Dodatku tym znajduje się artykuł Zofii Pawlikowskiej - Brożek "Wspomnienia o Stefanie Banachu" i artykuł Juliana Musielaka "O dorobku naukowym Stefana Banacha".