Aż po ciemny las

 Niewielki oddział banku i odnalezienie czterech ciał pracowników już na otwarciu - banku i książki jednocześnie. Potem kartki lektury wypełniają rozmowy policjantów przydzielonych do sprawy i zbieranie wywiadu wśród świadków. Jest tego sporo i ofiar też przybywa.
 
 Pomysł ciekawy i realizacja całkiem niezła, choć nie wszystkie aspekty mi tu pasowały. Nie przepadam w sensacyjnych powieściach za mafijnymi układami i ich znaczącym udziale w treści. Do tego mało napięcia. Akcja po prostu toczy się, tak jak toczy się dzień za dniem, czyli ewidentnie brakuje tego magnesu, który utrzymuje czytelnika z zaciekawieniem przy lekturze. O ile początek czyta się z zaciekawieniem, to już gdzieś od połowy możemy zaliczyć spadek zaangażowania.
 Co do bohaterów, to nie są mocno wyeksponowani, po za Tomaszem Burskim, emerytowanym policjantem, który zajął się pisaniem kryminałów, a w wolnych chwilach "przygląda się" pewnym sprawom policyjnym. Właściwie bez niego treść byłaby uboga, a nawet nijaka w obliczu reszty postaci naszkicowanych stereotypowo. To on będzie wsparciem dla biednej podkomisarz Vesny Suszko, która jako jedyna kobieta w zaprezentowanym policyjnym gronie, wciąż musi udowadniać, że jest godna nosić odznakę.
 
 Ogólnie książka nie jest zła, ale nie dość dobra by się nią zachwycać. Jednak i tak Rębacz bardziej do mnie przemawia niż Kotowski.