Latem 1933 r. na jednej z warszawskich ulic Stanisław Ignacy Witkiewicz wypatrzył i zagadnął Eugenię Wyszomirską, proponując pozowanie do portretu. Była niezwykle podobna do Jadwigi Janczewskiej, narzeczonej artysty, której samobójcza śmierć w 1914 r. diametralnie zmieniła jego życie (wielokrotnie twórczo nawiązywał do tego tragicznego wydarzenia).
Malarza zafascynowały nieregularne, niepokojące rysy twarzy Eugenii, znakomicie korespondujące z jego teorią Czystej Formy. W czasie krótkiej, acz intensywnej znajomości w Zakopanem powstało kilkadziesiąt portretów modelki, którą artysta nazywał Asymetryczną Damą.
Po II wojnie światowej Eugenia osiadła w Katowicach, gdzie prowadziła zakład fotograficzny. Oprócz wspomnień z młodości zachowała 26 portretów namalowanych przez Witkacego. Jej ostatnią wolą było przekazanie utworzonej przez artystę kolekcji miastu, co przyczyniło się do powstania Muzeum Historii Katowic (1981).
[Natalia Kruszyna]
Wydawnictwo zawiera 27 barwnych portretów umieszczonych na 21 stronach po tekście. Tekst w języku polskim, angielskim i niemieckim.
Malarza zafascynowały nieregularne, niepokojące rysy twarzy Eugenii, znakomicie korespondujące z jego teorią Czystej Formy. W czasie krótkiej, acz intensywnej znajomości w Zakopanem powstało kilkadziesiąt portretów modelki, którą artysta nazywał Asymetryczną Damą.
Po II wojnie światowej Eugenia osiadła w Katowicach, gdzie prowadziła zakład fotograficzny. Oprócz wspomnień z młodości zachowała 26 portretów namalowanych przez Witkacego. Jej ostatnią wolą było przekazanie utworzonej przez artystę kolekcji miastu, co przyczyniło się do powstania Muzeum Historii Katowic (1981).
[Natalia Kruszyna]
Wydawnictwo zawiera 27 barwnych portretów umieszczonych na 21 stronach po tekście. Tekst w języku polskim, angielskim i niemieckim.