Cytaty z książki "Arystoteles i Dante odkrywają sekrety wszechświata"

Dodaj nowy cytat
Przepraszam - powiedział ojciec. - Przepraszam, że jestem tak daleko.
Byłem chłopcem. Chłopcem, który oszalał. Szalonym, szalonym chłopcem.
Nie mogłem znieść własnego okrucieństwa.
Właściwie to były grzecznymi dziewczynkami, które zgrywają złe, ale nigdy nimi nie zostały, bo były na to zbyt porządne.
Kiedy tak na niego patrzyłem, przyszło mi do głowy, że go nienawidzę.
- Musisz sobie załatwić nową głowę, Dante.
Wydawał się trochę smutny.
To zabrzmiało tak pięknie, kiedy to powiedziała. Zbyt pięknie dla mnie.
Najbardziej bezchmurny letni poranek może zakończyć się ulewą. Może zakończyć się piorunami i grzmotami.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl