Książka poświęcona jest efemerycznej, ubogiej architekturze - "architekturze czasów kryzysu" - tworzonej przez „uciekinierów z cywilizacji” na greckiej wyspie Samotraka. Fotograficzna typologia form i kształtów, jakie przybierają te czasowe schronienia, jest również opowieścią o paradygmatycznej dla naszych czasów sytuacji poszukiwania domu/schronienia/azylu, migrowaniu, powrotowi ku temu, co archaiczne; jest także rodzajem „fotograficznej archeologii”. Książka składa się z 71 zdjęć i z tekstu.