Książka wprowadza nową jakość w zakresie wykorzystania zdobyczy archeologii w językoznawstwie historycznym. Na nowo podejmuje kwestie ewolucji języka i jego rozprzestrzenienia oraz wprowadza tę problematykę do głównego nurtu współczesnej myśli archeologicznej. Dobitnie pokazuje, że archeologia musi odgrywać centralną rolę w wyjaśnianiu rozprzestrzenienia się języków.