Pilne! Przeczytać Borowczyka! Zbiór dziesięciu opowiadań zatytułowany Anatomia Diabła. Napisał je człowiek obrazu, lecz ich sugestywność jest nie tylko wizualna. Wielkie pisarstwo aluzyjne, perwersja postaci i słów, surrealizm sytuacji. Klejnot wprawiający w zakłopotanie. Słodka, jak miłosne zabiegi, machina, której sprężyny naoliwiła mistrzowska ręka diabolicznego Borowczyka. Sarabanda przedmiotów i zwierząt, które zdają się dyktować istotom ludzkim moralność postępowania. Miłość ciała kobiecego i rozkosz nie znająca konwenansów. Jeszcze raz Borowczyk rzuca wyzwanie moralności, wyzwala nasz najskrytsze sny, by sławić radość absolutną. Nowele Borowczyka, często krótkie, dają w kilku liniach, dowód bezlitosnego humoru i bezwzględnego spojrzenia. Smakować pomału, by nie uronić ani okruszynki[...] Odwraca się plecami do mody, wraca do źródeł tragedii i piękna. Nie zalicza się do żadnej szkoły, odrzuca wszelkie dyscypliny, metody i teorie. Jedyny, samotny, zamknięty w swoim wyniosłym i pogardliwym geniuszu, Borowczyk, jeden z wielkich wizjonerów swej epoki, zdumiewa nas zawsze.