Aktor musi grać, by żyć

Artur Barciś pomimo swoich luk w pamięci doskonale opisał swoje dotychczasowe życie.
Pewnie większość osób kojarzy aktora z tych najbardziej popularnych ról, w których grał skromnego Tadeusza Norka bojącego się żony, a dźwięk rozpoczynający "Miodowe lata" na samo wspomnienie rozkwita w głowie. Bądź z roli Czerepacha w słynnym "Ranczo".
Jednakże życie aktorskie Barcisia jest niezwykle bogate w wiele sztuk i ról filmowych, o których świetnie opowiada w powyższej biografii.
Jest człowiekiem niezwykle efektownym i dążącym do wybranego celu. Pomimo kompleksów, które z czasem stawały się jego atutami zaczął brać od życia to, co do niego pasowało i w dalszym ciągu pasuje.
W czasie kiedy wspominał o swoim marzeniu o aktorstwie przedstawiał je w taki sposób, aby również osoby które interesują się tym kierunkiem miały świadomość pracy na planie, a to uważam za niezwykle cenne uwagi.
Dowiecie się również jak nie miał łatwo w życiu, a bardzo spodobała mi się pewna odpowiedź, podzielę się nią z Wami: "Pani uważa, że jest jakiś los. A ja losem nazywam moje życie, które się składa z wyborów, ze zbiegów okoliczności, ale nie z jakiejś z góry wyznaczonej mapy."

Jakim tak naprawdę jest człowiekiem Artur Barciś? Jaką miał drogę w swoim zawodowym życiu? Dowiecie się z tej ciekawej i szczerej rozmowy z Kamilą Drecką.

Artur Barciś to aktor filmowy i teatralny oraz reżyser. Ja osobiście najbardziej kojarzę go z roli syna młynarza w filmie "Znachor", który bardzo lubię, oraz z "Miodowych lat", gdzie wcielał się w rolę Tadeusza Norka.

W tej książce otrzymujemy szczerą do bólu rozmowę, z której wyłania nam się pełen obraz życia Artura Barcisia. Od lat młodzieńczych i małej wsi, w której dorastał, gdy aktorstwo było tylko marzeniem, aż do teraz, kiedy jest już doświadczonym aktorem, jak i reżyserem.

Poznajemy drogę, jaką przeszedł aby znaleźć się w tym miejscu, w którym znajduje się teraz.

Pan Artur opowiada z jakimi problemami borykała się jego rodzina, oraz w jaki sposób radził sobie z kompleksami, ponieważ zawsze był mniejszy, drobniejszy niż inni. Stopniowo przechodzimy przez kolejne etapy jego życia; szkołę filmową w Łodzi, pierwsze sztuki oraz filmy w których miał przyjemność zagrać, dowiadujemy się więcej o relacjach, jakie panowały w teatrze, a także na planie między aktorami.

Z najmniejszej zagranej roli starał się stworzyć perełkę, zagrać w taki sposób, aby zostało to zapamiętane. Jest to aktor wszechstronny, choć często najbardziej kojarzony z rolami komediowymi.

W jaki sposób Artur Barciś radzi sobie z tremą?

Jaka rola była jego marzeniem?

Czym zajmował się w Stanach Zjednoczonych?

Jakie role sprawiły mu najwięcej trudności?

Jeśli chcesz dowied...

Kiedy staję przed wyborem czytania beletrystyki i literatury faktu, to jednak częściej sięgam po tę pierwszą. Jakoś twory wyobraźni wydają mi się ciekawsze niż czyjeś wspomnienia. Dlatego tą książką jestem tak mile zaskoczona. Jest lekka w odbiorze i naprawdę wciągająca. Przyjemnie słuchało się (bo cały czas wyobrażałam sobie dwie postacie rozmawiające ze sobą przy kawie czy herbacie) tych opowieści. Polecam wszystkim czytelnikom, a komuś kto pasjonuje się aktorstwem, to już szczególnie.