Praca należy do gatunku biografii zbiorowych, ale jej główną zaletą jest to, że szczegóły biograficzne są tylko pretekstem do ukazania wkładu braci Mohuczych w rozwój marynarki wojennej. Wszyscy trzej zaznaczyli w niej swoją obecność, zajmując odpowiedzialne stanowiska służbowe rzutujące na kierunki zmian organizacyjnych i merytorycznych. Ich czas służby w Polskiej Marynarce Wojennej, zawierający się w latach 1918-1949, pozwolił autorowi prześlidzić zmiany, zarówno te zewnętrzne, jak również w samym wnętrzu marynarki wojennej, w ogniu których kształtował się jej charakter oraz krzepły struktury organizacyjne. Poważnym atutem recenzowanej książki jest to, że ukazuje ona Polską Marynarkę Wojenną i jej personel na tle ogólnych przeobrażeń społeczno-politycznych, w których uczestniczyły całe siły zbrojne. Autor w sposób trafny i wyważony formułuje oceny i wnioski, które zdarza się, że odbiegają od powszechnie znanych opinii obiegowych, ale oparte na bogatym materiale źródłowympozwalają nam zweryfikować swój dotychczasowy osąd, tak w sprawach rozwoju morskiej siły zbrojnej, jak również jaj czynnika ludzkiego. Z recenzji prof. zw. dr. hab. Jerzego Przybylskiego