Historia powojennej Polski, jaką znamy, jest opowieścią o triumfalnym pochodzie od totalitaryzmu do demokracji. Marcin Kościelniak przeciwstawia się tej narracji, pokazując, że fundamentalną zasadą transformacji było wykluczenie praw kobiet. Dowodzi, że „polska droga do wolności” miała swoją mroczną stronę – podporządkowanie się władzy Kościoła katolickiego. Zarówno opozycja antykomunistyczna, jak i społeczeństwo przystały na sposób, w jaki Kościół zespolił tzw. wartości chrześcijańskie z polską tożsamością, a polskość z zakazem aborcji.
Aborcja i demokracja ukazuje złożony proces wnikania antyaborcyjnej katolickiej ideologii w krwiobieg polskiego porządku społecznego, politycznego, prawnego i symbolicznego, czego zwieńczeniem było uchwalenie zakazu aborcji w 1993 roku.