A gdyby tak rzucić wszystko

 Czternastoletnia Marta i osiemnastoletni Kamil spędzają wakacje w ośrodku wypoczynkowym na wyspie Jeziora Solińskiego. Są skazani na swoje towarzystwo.
Ich matki to najlepsze przyjaciółki, zaś ojcowie to wspólnicy. Rodziców łączy długa znajomość, która jednak lata świetności ma za sobą. Dziesięciodniowy turnus w kurorcie wyraźnie im nie służy. Każdy z wczasowiczów zabrał ze sobą na urlop bagaż wstydliwych sekretów, które lawinowo wypakowywane z walizek wywołują nieoczekiwane konflikty. Młodzi, mimo początkowej niechęci, zaczynają spędzać ze sobą coraz więcej czasu, wyszukując ciekawe atrakcje i organizując wspólne rozrywki. Unikają znudzonych życiem czterdziestolatków. Stronią od gęstniejącej atmosfery na kempingu.
Dorośli, skupieni na własnych problemach, nawet nie zauważają, że nastolatkowie się w sobie szaleńczo zakochują.
Marta i Kamil, sprzeciwiając się nakazowi zakończenia związku, uciekają spod skrzydeł rodziców.
Ci, chcąc wytropić młodych, muszą stworzyć zgodne stado, jedną watahę, i dać się wciągnąć w pełną ekstremalnych przygód grę terenową. Pościg za latoroślami staje się próbą dla ich więzi i lekcją odpowiedzialności za innych. Ma uzdrowić wzajemne relacje Czerniaków i Lisieckich. Czy tak się stanie?
Im dłużej trwa ta pogoń, tym trudniej określić jej cel. Kto walczy o dobro własne, a kto o dobro rodziny? Kto jest rywalem, kto sprzymierzeńcem? Kto otrzyma prawo decydowania o swoim życiu: rodzice wchodzący w drugą młodość, czy dzieci wchodzące w dorosłość?