Opinia na temat książki 21 sposobów na śmierć

Stella była kiedyś najpopularniejszą dziewczyną w klasie. Po udziale w znanym programie muzycznym jej najlepsza przyjaciółka, Amalie odwróciła się od niej i zaczęła nastawiać znajomych przeciwko niej. Piętnastolatka stała się ofiarą prz*ocy psychicznej. Stella czuje się samotna, opuszczona i zastraszona. Amalie wysyła jej wiadomości z groźbami, wyzwiskami i tekstami nawołującymi do popełnienia samo*ójstwa. Gdyby tego było mało, na Instagramie powstał profil, którego followersami są osoby nienawidzące Stelli. Nastolatka ma tego dość. Robi listę 21 sposobów na śmierć, a w jej stworzeniu pomaga udzielanie się na grupie dla osób chcących odebrać sobie życie. Gdy dziewczyna jest na granicy, nagle pojawia się ktoś, kto chce wyciągnąć do niej pomocną dłoń. Czy Stella potrafi jeszcze komuś zaufać? I czy ta pomoc będzie podparta szczerymi chęciami, czy kolejnym podstępem?

Wstrząsająca książka. Nie znajduje słów, żeby opisać, ile w historii Stelli jest bólu, osamotnienia i strachu. To przerażające, ile zawiści może generować zazdrość. Bohaterka książki to uzdolniona muzycznie nastolatka, której mama była sławną postacią, a ojciec jest znanym producentem muzycznym. Stella nigdy nie wykorzystywała pozycji swoich rodziców do zrobienia kariery. Szkoda, że jej najbliższa przyjaciółka wykorzystała ją, a następnie zgniotła, wdeptała w ziemię, poniżyła na każdy możliwy sposób. Bez powodu. Totalnie bez powodu. Bez ani jednego, nawet najmniejszego powodu.

Ale czy posiadanie powodu byłoby wytłumaczeniem? Nie sądzę.

Ta powieść osaczyła mnie, sprawiła, że myśli i uczucia Stelli wchłonęły mnie i podczas lektury miałam wrażenie, że to ja jestem bohaterką tej książki, że znajduję się w centrum tych okrutnych wydarzeń, sama, bez wyjścia i nadziei na lepsze.

To niezwykle emocjonalnie angażująca opowieść. Chyba najgorsza jest ta świadomość, że mimo iż ta konkretna historia jest fikcją, to na świecie dla wielu nastolatków stanowi przełożenie 1:1 na realne życie. Aż łzy stają w oczach na myśl o tym, że w młodych ludziach może być tyle niczym nieuzasadnionej zawiści, że wielu nastolatków uważa, iż jedynym rozwiązaniem pewnych sytuacji lub sposobem na rozliczenie frustracji i zazdrości może być wyrządzanie krzywdy rówieśnikom.

“21 sposobów na śmierć” to nie tylko portret sfokusowany na jedną postać, to również szeroki obraz ukazujący społeczne zachowania. Mamy tu do czynienia z działaniem grupy pod dyktando silnej jednostki.

Książka ma oznaczenie 15+, ale myślę, że powinny ją przeczytać również starsze osoby. Bez dwóch zdań ta historia ukazuje problem mob*ingu wśród młodzieży w szerokiej perspektywie (tak, nie jest to tylko kwestia związana ze środowiskiem pracowniczym, dotyka również osoby w wieku szkolnym) i pomaga w zwróceniu uwagi na nietypowe zachowania dziecka, takie jak wycofanie, smutek, brak chęci do życia, czy ograniczenie relacji z osobami, które dotychczas były jego nieodłącznymi towarzyszami.

Jeszcze raz to napiszę – wstrząsająca książka. Uświadamia, otwiera oczy i przeraża zarazem.