Książeczka na małe i duże problemy

Konkurs

Książka Marty Kisiel , serii Małe Licho, a dokładnie część Krok w nieznane.Czytałam ją jakiś czas temu i byłam niesamowicie zdziwiona jak do mnie mocno przemówiła. Motyw negatywnej samotności i jej skutków poruszył mnie. Fakt w jaki potrafiła przedstawić to autorka dodając magiczny klimat jest niesamowity. Nigdy bym nie pomyślała, że można tak podejść do tego problemu i przedstawić go młodszym czytelnikom. To jak pokazana jest tam moc przyjaźni, potrzeby kontaktu, rozmowy i bliskości przypomniał mi o ważnych aspektach życia.

W dzieciństwie miałam okazję poznawać bardzo dużo różnych książek, zawdzięczam to oczywiście mamie, ale książkami przekupywał mnie brat, gdy chciał mnie samą zostawić w domu. Sporo tych książek mam do dziś, a ja czytam je wnukom. Z pewnością kilka jest dla mnie ważnych i wartościowych, lecz wymienię tu książkę, która pomagała mi w trudnych chwilach mojego życia. To "Pollyanna" Eleanor Hodgeman Porter.
Czytałam tę książkę wiele razy, gdy ją po raz pierwszy poznałam, byłam tak zachwycona, że nawet utożsamiałam się z bohaterką. Jej optymizm pomimo tego, co ją spotykało w życiu wywarł na mnie tak wielkie wrażenie, że zmieniłam swoje podejście do życia i zaczęłam po części wykorzystywać jej pomysły. Pomogło mi to przetrwać trudne chwile, których mi nie brakowało...
Kilka miesięcy temu wypożyczyłam tę książkę dla jednej ze swoich wnuczek i też jej się spodobała, więc postanowiłam kupić tę książkę i dla siebie i dla wnuczek także. Warto się zasilić optymizmem Pollyanny.

Książka, która ma szczególne miejsce w moim sercu, to "Kocia mama i jej przygody" Marii Buyno-Arctowej. Jako mała dziewczynka marzyłam by być tak odważna i bezkompromisowa jak bohaterka tej książki – nie wspominając o tym, ze marzyłam o posiadaniu kociej gromadki. Teraz, już sama jako mama, mogę podobne wartości przekazywać synkowi a chwile spędzone nad książkami, razem z naszym futrzastym przyjacielem, są bezcenne.

„Wielka wyprawa Świętego Mikołaja”, to nie tylko opowieść o magii Bożego Narodzenia, ale przede wszystkim o sile dobroci. Pomoc słabszemu jest jedną z największych wartości człowieczeństwa. Świąteczna magia istnieje dzięki dobrym ludziom, którzy sprawiają, że świąteczne cuda dzieją się naprawdę

Maly książę!
To niezwykła książka, w której mądrości szukają dorośli i dzieci! Od tego chłopca możemy nauczyć się poznawania świata, życiowych wartości i wrażliwości!! To książeczka, po którą sięgamy gdy jest naszą lekturą, ale później chętnie do niej wracamy!!

Pewnie odpowiedź nie będzie zbyt odkrywcza, ale przecież nie o odkrywczość tu chodzi. W inny świat przenosiły mnie od zawsze "Baśnie" Hansa Christiana Andersena. Zbiór fantastycznych opowieści o Królowej Śniegu, Calineczce, Brzydkim Kaczątku czy Dziewczynce z zapałkami to był świat, w którym można się było w całości zanurzyć i zatopić (ale nie zatonąć). Wzruszały, przerażały, smuciły i bawiły. Najpierw to były piękne opowieści, które dziecko uczyły czytania, słuchania, rozwijały wyobraźnię, później odkrywało się w nich więcej: przesłanie o miłości, samotności, wykluczeniu. Przekazałam je mojemu synowi, który - podobnie jak ja - zaczytał domowy zbiór "Baśni". Mam nadzieję, że jego dzieci zrobią to samo...

Według mnie taką książeczką jest "Mały Książę" autorstwa Antoine'a de Saint-Exupéry'ego. Ta opowieść o Małym Księciu podróżującym między planetami skłania do refleksji nad życiem, przyjaźnią i wartościami. Książka nie tylko dostarcza ciekawą fabułę, ale również ukryte przesłanie o istocie życia. Zainspirowała nie tylko mnie, ale również wiele osób bliskich mi, zachęcając do spojrzenia na świat z innej perspektywy. Dialogi między Małym Księciem a różą czy lisem są pełne mądrości i uczą wartości miłości i zrozumienia. Ta książka jest niezapomnianym doświadczeniem literackim, które może kształtować wartości i rozwijać wyobraźnię zarówno dzieci, jak i dorosłych.

Moją ulubioną książką, która umacniała mnie, uczyła empatii, walorów przyjaźni, pomagała zwalczyć strach i dawała nadzieję, że nawet najtrudniejsze dni przeminą były opowiadania o Martynce. Martynka, miała tyle historii i przygód, że była dla mnie wsparciem w trudnych sytuacjach mojej córki, gdy zmieniała klasę, straciła zwierzątko czy gdy bała się nocnych koszmarów. Do dnia dzisiejszego niektóre z opowiadań stanowią bazę w mojej pracy z dziećmi, jako elementy bajkoterapi.

Dawno temu, gdy byłem małym chłopcem, często wieczorami mama mi czytała książeczkę pt.: „Przygody Osła Teofila” (KAW, Rzeszów, 1983 r.) autorstwa Adama Gruszki. Przepiękne ilustracje stworzył Stanisław Ożog. Jest to dla mnie wyjątkowa pozycja. Uwielbiałem historie w niej zawarte oraz wielka radość mnie napełniała, jak oglądałem obrazki. Każdemu polecam. Zawsze lepiej się po tym czułem. To był zawsze taki „lek” na smutek. Pamiętam, że potem miałem „kolorowe sny”. Bajeczki tam zawarte są ponadczasowe. Dziecko może rozwinąć wyobraźnie. W porównaniu z dzisiejszymi „historiami” dla milusińskich (czasami przerażającymi), to przepiękny świat mojego dzieciństwa jest tam zawarty – identyfikuje się z nim i go kocham sentymentalnie. Dla mnie ta książeczka, to inny świat, taki dobry. Niech tekst z „Przygód…” zachęci wszystkich do położenie się na kanapie i oddaniu się relaksowi czytania:
„…Cudak jestem na cudaki,
Mam z żołędzi dwa chodaki,
I liliową czapkę z dzwonka,
Który wciąż wesoło brzdąka…”.

https://nakanapie.pl/ksiazka/przygody-osla-teofila?search_id=903559

:-)

Mam z czasów mojego dzieciństwa sporo książek. Jedną z nich jest "Liść kapusty na pociechę", która świetnie się sprawdza już po lekturze do rozmów na temat zachowania i emocji. Jest m.in. o współpracy, rozczarowaniu, trudnych chwilach, ale i o tym jak korzystać z okazji. Ta nieduża i cieniutka książeczka jest niesamowicie inspirującą, a do tego pomocna do wytłumaczenia wielu spraw. Dla mnie dodatkowo stanowi pamiątkę, ponieważ była pewnie jedną z pierwszych ilustrowanych bajek, które dostałam w życiu 💚

Gdy byłam dzieckiem, pamiętam jak mama czytała mojej młodszej siostrze baśnie. To była ogromna i kolorowa książka pełna tych najbardziej znanych historii. Był "Kopciuszek" była "Mała syrenka" i pewnie duża część z tych, które i Wy wszyscy znacie bardzo dobrze. I ja sama przysłuchiwałam się za każdym razem, bo to właśnie od tego momentu książki zaczynały być dla mnie tak ważne. Sięgnęłam po tą wielką książkę i przepadłam... Do teraz książki są istotnym elementem w moim życiu, czytam codziennie, prowadzę swój profil na instagramie, współpracuje z wydawnictwami i działam w tym świecie głębiej niż mogłam się spodziewać. Zapytacie: Ale co to się ma do konkursu?
A właśnie to, że ta księga baśni ukształtowała w dużej części dzisiejszą mnie. Wprowadzała mnie do niesamowitych światów, rozwijała wyobraźnię, odganiała złe myśli..
Wspominam ją z ogromnym sentymenten ❤