“Że ciebie dotąd kocham, jak kochałem.
Ty jesteś lubym serca mego szałem.”

“Chciałbym mieć pokój, ale go czuć nie chcę.”

“Leilo! byłaś myśli moich treścią,
Moją rozkoszą i moją boleścią”

“Jesteś zbyt skomplikowany, aby zrozumieć samego siebie.”

“Postęp, na honor, kroczy żółwim krokiem!”

“Ale oczernianie tych, których jeszcze kochamy, odrywa nas od nich po trosze. Nie należy tykać bóstw: pozłota zostaje na rękach.”

“- Nie myśl.
- Nie mogę...
- Możesz. Sposób niemyślenia przemyśl.”

“Co tam grób... głupstwo... sentymentalizm!... W naturze nie ma grobów ani śmierci; są różne formy bytu, z których jedne pozwalają nam być chemikami, inne tylko preparatami chemicznymi. Cała zaś mądrość polega na tym, ażeby korzystać z nadarzającej się okazji, nie tracić czasu na błazeństwa, lecz coś zrobić.”

“Nie sądziła, aby rzeczy mogły się przedstawiać jednakowo w miejscach odmiennych, a ponieważ dotąd nie doznała nic dobrego, myślała, że to, co jej pozostało do przeżycia, będzie zapewne lepsze.”

“Żądanie twoje nie jest dość właściwe, bo jakkolwiek w zasadzie uznaję całą jego słuszność, odmówiłbym mu ze względu na formę.”

“Mam tak wiele, a uczucie dla niej pochłania wszystko; mam tak wiele, a bez niej wszystko staje się niczym.”

“Taka miłość, wierność i namiętność nie jest więc bynajmniej poetyckim wymysłem - żyje w najczystszej postaci wśród klasy ludzi, którą my nazywamy niewykształconą i prostacką. My, wykształceni - do cna spaczeni przez wykształcenie!”

“Nie pojmuję czasem, jak ktoś inny może ją kochać, śmie ją kochać, gdy ja kocham ją tak wyłącznie, tak gorąco, tak pełnym uczuciem; nic innego nie znam ani wiem, ani mam - prócz niej.”

“To, co ja wiem, może każdy wiedzieć. - Moje serce mam ja tylko.”