Czyje to słowa? :)

Tak jest. Świetna książka.

"Każdy ukrywa jakiś nałóg - seks, pieniądze, alkohol, władzę, sadyzm. Jedynie wspólne palenie papierosów jest przyjmowane ze zrozumieniem i nikt nie przeklina chorych na raka płuc czy krtani, współczuje im, odwiedza w szpitalu i chodzi na pogrzeby z mową pośmiertną o zasługach. Ten gatunek samobójców jest zawsze uświęcany."

Może coś bliżej?

Polska pisarka opisująca własne doświadczenia związane z uzależnieniami.

BARBARA ROSIEK - KOKAINA - ZWIERZENIA NARKOMANKI

zgadza się :)

"W Alestrze, wśród arystokracji, Veronica czuła się kimś naprawdę niezwykłym, lecz tutaj nie miało to żadnego znaczenia. Nie pasowała, tu śliczna biała panienka. Taka dowcipna i śmiała. Taka zagubiona i nieszczęśliwa. To nie było jej miejsce"

Czyżby to było jedno z opowiadań Anny Kańtoch o Domenicu Jordanie?

Zgadza się. To ta autorka.

Będzie krótko z braku weny:

"... państwo boi się mafii onanistów w czarnych kieckach."

to podpowiedź poprosimy :)

Polski autor. Specjalizuje się w kryminałach. Jeden zekranizowano.

No to może Zygmunt Miłoszewski?

Tak podejrzewałam, że to właśnie ty, frodo, odgadniesz i nie myliłam się. Te słowa pochodzą z jego ostatniej powieści 'Ziarno prawdy'.

Dzięki za miłe słowa. No to ja cytuje: "-Opowiedz mi o kciuku. pamiętam, opowiadałaś mi przez telefon, ale chciałabym to teraz usłyszeć. Starkey zaciągnęła sie papierosem, po czym strzępnęła popiół na podłogę, nie zawracając sobie głowy popielniczką..."

Autor o inicjałach R.C. Skojarzyć jego jedną książkę z Miastem Aniołów.

Robert Crais mi się kojarzy z tą podpowiedzią...

Brawo, to ten autor. A książka to "Anioł zniszczenia".

"Dziwny spokój opanował całą rodzinę Berrych, wszystkich czworo. Spokój absolutnego przerażenia. Spokój śmierci, prawdziwej śmierci spoglądającej wprost z czarnych, aksamitnych oczu."

No, no. Prawdziwy klasyk. Graham Masterton - Czarny anioł.

Zgadza się i autor i tytuł :)

No to ja z zupełnie innej beczki: "Doktor nie puścił, ale drzwi puściły".

a ja wiem. Ale dam szansę innym.

Jan Kochanowski "O Doktorze Hiszpanie"

Jasne, że tak. Uwielbiam fraszki mistrza z Czarnolasu.

"Wszystkie podstarzałe wdowy uważają, że mężowie unoszą się wokół nich w eterze i za wszelką cenę próbują przekazać im jakieś niezwykle ważne wiadomości. Tymczasem to, czym najprawdopodobniej zajmują się ich zmarli towarzysze życia w świecie duchów, to gra w golfa, obmacywanie młodych duszyczek płci żeńskiej i rozkoszowanie się kilkoma latami ciszy i spokoju, zanim dołączą do nich ich ukochane małżonki".

No, no i znowu Graham Masterton i jego "Manitou". Zaczytywałem się jego powieściami.

Ja się nie mogłam do niego przekonać, ale powoli wsiąkam. Nie wszystko jest dla mnie strawne, ale ta książka mi się podobała. Oczywiście potwierdzam, że masz rację.

"Widmowe szare cienie bezgłośnie przemknęły po zaśnieżonym polu. W mroku zimowej nocy były praktycznie niewidoczne - wystarczyłaby niewielka zawieja i nawet najbardziej czujny obserwator niczego by w ciemnościach nie zauważył"