KONKURS: Miłość i polityka. Słynne pary w dziejach

Oj coś chyba źle się klawisze kliknęły - do 2021 jeszcze długa droga;)

@Krasnoludek - racja :-)

A czy to mają być pary, które żyły i zostały opisane w danym utworze, czy mogą też być pary będące wytworem literackim?

Wacław Gąsiorowski „Pani Walewska”

Napoleon – z pewnością nie był mężczyzną oziębłym, takim, któremu obojętne są kobiece wdzięki. Po sukcesie militarnym bądź politycznym, potrafił zakrzyknąć: Potrzeba mi baby! Przeto znalazła się następna - żona szambelana, pani Walewska! Kobieta, której nie przeszkadzało, iż jest kolejnym koralikiem w napoleońskim naszyjniku. Coraz mocniej pchana w ramiona wodza, w końcu uległa naciskom i została jego faworytą.

William Wharton "Spóźnieni kochankowie"

Niewidomą Mirabelle i malarza Jacka połączył przypadek i pasja do muzyki. Obojgu życie uprzykrzała samotność. Wraz z upływem czasu fascynacja sobą pogłębiała się, zauroczenie było godne podziwu i szacunku. Ślepota, różnica wiekowa zostały zlekceważone wobec miłości, adoracji i potrzeby oparcia w drugim człowieku. Ona wykreowała mu Paryż ze wspomnień i uwrażliwiła go na bodźce, a Jack umożliwił jej przeżycie nowych doświadczeń i wydobył z mroku.

Janet Evanovich "Jak upolować faceta? Po pierwsze dla pieniędzy"

Początki ich znajomości były trudne. Nawet bardzo. On, policjant ukrywający się przed wymiarem sprawiedliwości. Ona, początkująca łowczyni nagród usilnie potrzebująca pieniędzy na kolejny czynsz. Stefanie Plum i Joe Morelli się są para idealną. W sumie, jeśli się dobrze zastanowić to właściwie nie są parą i żyją jak pies z kotem, wciąż grając sobie na nerwach. Ale jak to mówią, kto się lubi ten się czubi.

@Da-Nutka - mogą być i takie, i takie :-)

„Jane Eyre” - Charlotte Brontë

On zimny i mroczny, ona cicha i wcale nie gorąca
On niegrzeszący wdziękiem, ona też nieolśniewająca
On krytyczny i niemiły, ona całkiem nim onieśmielona
Spotkali się pewnej chwili, choć nie od razu się polubili
W posiadłości jego zrodziło się jednak coś wyjątkowego
I z ciemności oziębłej blask się wynurzył czyniąc radosnym
Zakończenie pana Rochestera i Jane Eyre życiowej podróży

Waldemar Bonsels "Pszczolka Maja"
Maja i Gucio Pozornie nie sa para,ale tak naprawde zyc bez siebie nie moga! Ona-ladna,sympatyczna,energiczna,ciekawa swiata i pelna temperamentu On-wieczny malkontent,spioch i prawdziwy wielbiciel miodu Niektorzy mowia,ze jest leniem,ale to oszczercy! Para wprost idealna-przeciez od dawna wiadomo,ze przeciwienstwa sie przyciagaja! :)

Hanna Cygler "Tryb warunkowy"

U Zosi nie ważny jest wygląd (choć piękny), charakter (choć szlachetny), inteligencja (choć nieprzeciętna), bo jej życie, a wręcz cała Zosia jest jedną wielką miłością. Każdy jej gest, słowo, oddech są dla niego. Wszystkie jej myśli pochłania on. Zosia jest obezwładniona miłością. Podejmując życiowe decyzje nie kieruje się swoją wrodzoną inteligencją, a chęcią bycia z nim...

A on? Jest obezwładniająco przystojny, nieprzeciętnie mądry, niesamowicie zaradny, wart największego grzechu... I nie istotne jest, że właśnie się żeni, że jest jej kuzynem, że traktuje ją jak smarkulę. Marcin jest ideałem, dla którego warto poświęcić życie.

Ale czy na pewno... Czy jego zapłakana, posiniaczona żona tylko się uderzyła? Czy wszyscy mówiący o nim źle nie mają racji?... Zosia wierzy w swój wyimaginowany święty obrazek Marcina, nawet wtedy, gdy poznaje jego prawdziwe oblicze. Kocha go nawet, gdy jego już nie ma...

Oto prawdziwa miłość, aż po grób. Pełna wiary, poświęceń i... kłamstw.

Nie wiem w sumie, dlaczego tu się odzywam, bo to, co chcę zaprezentować nie jest raczej opisem (a taki jest wymóg konkursu). Nie jest to też śmieszne (tzn. w założeniu nie miało być śmieszne, ale może tak dla kogoś brzmieć z zupełnie innych powodów). Jednak gdy tylko zobaczyłam tę informację, przypomniałam sobie, jakie wrażenie wywarła na mnie książka opisująca związek Ewy Braun z Hitlerem. Było to 9 lat temu. Zaraz po zakończeniu czytania stworzyłam wiersz. Często zresztą to właśnie publikacje typowo historyczne wywołują u mnie różne emocje. Tak po prostu mam. :-) Teraz, po latach, moje wiersze wydają mi się kiepskie i przesiąknięte patosem, pewnie nawet nie opublikowałabym żadnego z nich, jednak ten nie jest wcale osobisty, a przy jego czytaniu mam wrażenie, że jest to dzieło jakiejś mojej nieistniejącej młodszej siostry, więc się go aż tak nie wstydzę. Postanowiłam niczego w nim nie zmieniać, został napisany przez 19-latkę i niech takim pozostanie. Trochę przydługi wstęp, ale chciałam się wytłumaczyć, żebyście nie myśleli, że uważam się za jakieś objawienie i dlatego to tu publikuję i czekam na oklaski. :-) Wręcz przeciwnie. Niech będzie to taka hm... ciekawostka. Coś innego. Niekoniecznie zgodnego z zasadami konkursu (chyba). Zaraz przepiszę, bo mam to na kartce. :]

Karol Grünberg "Ewa Braun - 15 lat z Hitlerem"
http://nakanapie.pl/ewa-braun-15-pietnascie-lat-z-hitlerem-karol-grunberg-ksiazka,63753

"30 kwietnia 1945"

Co czułaś,
Anty-Julio,
siedząc z podkulonymi nogami
u boku swego Anty-Romea
i zażywając cyjanek?

Czy zdążyłaś
w pełni zasnąć,
nim samobójczy strzał
rozerwał jego zbrodniczą skroń?

O czym myślałaś
poprzedniego dnia,
gdy brałaś z nim ślub,
by później podzielić z nim śmierć,
z własnej woli,
oślepiona miłością
do przegranego despoty?

„Klątwa Tygrysa” Colleen Houck

Kelsey Haye- zwykła dziewczyna, która ujęła mnie odwagą i szaleństwem, ponieważ zgodziła się wyruszyć w podróż do dalekiego kraju z nieznanym mężczyzną i drapieżnym tygrysem
Książę Ren- ucieleśnienie marzeń wielu kobiet, przystojny a przy tym dżentelmen, zdecydowany i umiejący walczyć o swoje marzenia. Nie dość, że okazał się facetem z jajami, to jeszcze potrafił słuchać, a całował tak, że na samo wspomnienie mam ciarki na plecach

Niebezpieczne związki Choderlosa de Laclos.
On - cyniczny de Valmont. Ona - niewinna (jeśli w tym świecie można było takim pozostać) pani de Tourvel. W tle - zepsuta Markiza de Merteuil.
I świat, w którym słowo kocham to jedynie przyzwoitszy sposób wyrażania pożądań. On - nie zakładał, że się zakocha. Ona - nie miała pojęcia, że zdradzi, bo przecież męża kochała. I sytuacja, która wymknęła się spod kontroli. Całej trójce.
Wielkie!
I tak sobie myślę, że to musi być szalenie trudne, napisać wielką książkę o Milości w czasach, w których miłość była zaledwie wymianą dwóch kaprysów i zetknięciem dwóch naskórków...

Od jakiś 20- lat pozostaję pod wrażeniem Dziejów Tristana i Izoldy, to dopiero była miłość..Tyle perypetii, tyle starań, tyle nadużyć i na końcu jednak klęska.Wszystko było takie baśniowe, magiczne mikstury miłości,smoki, walki rycerskie, eh takie przeszkody, że gorszych nie można sobie wyobrazić.Ten trik z pędem głogu mnie zawsze mimo wszystko wzrusza i nastraja optymistycznie- a może jednak się udało?

Dziękuję wszystkim za udział w konkursie, ale niestety nagroda jest tylko jedna i powędruje do carmili.

Gratulacje!

GRATULACJE!