“Wszystko, cokolwiek mi się zdarza, najpierw nie istnieje, potem nadchodzi, mija i znika, ale ty trwasz (...) Wiesz, dlaczego wziąłem pracę w obserwatorium na przełęczy Tychona? Chciałem zapomnieć, ale kiedy patrzałem na błękitną Ziemię, było to, jakbym patrzał na ciebie. Myślałem, że odległość jest za mała, ale to była głupota. Bo ty jesteś wszędzie, gdzie patrzę...”
Obłok Magellana ? główne dzieło fantastyki naukowej pierwszej połowy lat pięćdziesiątych XX wieku ? przez wiele lat nie był przez autora wznawiany, choć z punktu widzenia polityki nie tak wiele można ...