“Wstał z sofy, wyjąc z kieszeni ulotkę wyborczą, na której widniał jego uśmiechnięty wizerunek na niebieskim tle oraz zachęcający slogan w języku katalońskim ("Z nami jak u teściów"), i obszedł obecnych, pokazując każdemu swoje zdjęcie i pytając: Czy to jest twarz szaleńca? Powiedźcie mi, czy to są rysy obłąkanego?”
Powieść Mendozy można czytać jako swoisty antykryminał; autor bawi się literackimi konwencjami, przesysowując i doprowadzając do absurdu założenia gatunku. Pytany, czy jest pisarzem postmodernistyczn...