“Wie­dzia­łam jed­nak, że to bar­dziej ży­cze­nie niż roz­wią­za­nie, po­nie­waż więk­szość kotów, mimo świet­nie roz­wi­nię­te­go słu­chu, ma też zna­ko­mi­cie se­lek­tyw­ną głu­cho­tę: słu­cha­ją i zwra­ca­ją uwagę tylko na to, co je in­te­re­su­je. Z taką samą ła­two­ścią sły­szą, jak otwie­rasz pusz­kę tuń­czy­ka trzy po­ko­je dalej, i igno­ru­ją cię, znaj­du­jąc się w od­le­gło­ści dzie­się­ciu cen­ty­me­trów od two­jej twa­rzy.”