Tak gra tylko ktoś kto kochał i tę miłość utracił. Ten przeciągły dźwięk gitarowej struny, ma w sobie tyleż miłości, co cierpienia. Tyleż uwielbienia, co tęsknoty. To właśnie największa potęga muzyki – móc wyrazić niewyrażalne, opowiedzieć niewypowiedziane. Wejść w zakamarki duszy, niedostępne nawet dla nas samych.
Został dodany przez: @WitoldWyrwa@WitoldWyrwa
Pochodzi z książki:
Między prawdą a grzechem
Między prawdą a grzechem
Witold Wyrwa
8.4/10

Nieznośny żar, powracające wspomnienia, duszące pragnienia, niemożność pojęcia, żal, tęsknota, rozdzierający rozdzierający ból – to wszystko miesza się w Michale , choć sam nie wie, jak długo. Zapija...

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl